Jurgen Boonen – Schipper van de Rea-Klif
"Ik had niet verwacht dat ik ooit zou gaan varen. Maar de wind had andere plannen."
Toen Jurgen zeventien was, kocht zijn vader een charterschip. Toch koos hij eerst een andere koers: een studie Maatschappijleer, en daarna een baan als leraar in Amsterdam en Haarlem. "Een mooi beroep om jonge mensen wegwijs te maken in het socialisatieproces van de maatschappij. Tegelijkertijd organiseerde ik 2 tot 3 keer per jaar een zeilreisje voor vrienden en bekenden op de Moeke Zorn. Op een gegeven moment besloot ik mijn zeilbewijs te halen om in te kunnen vallen voor mijn vader of de boot mee te kunnen nemen zonder mijn vader. Ik schreef me in bij de zeevaartschool en raakte besmet met het zeilvirus. Een vrij leven, elke dag buiten, voortbewegen op de wind, harde wind trotseren en ook lekker zwemmen tijdens windstiltes. Ik heb mijn baan toen opgezegd, aangemonsterd als matroos vanuit Muiden en 2 jaar later was ik Zetschipper op de Pelikaan." Inmiddels vaart hij met zijn eigen schip: de Rea-Klif.
Leven in ritme met de seizoenen
"Veel werken in de zomer, vrijheid in de winter – dat past me." Voor Jurgen is het schippersbestaan meer dan varen. Het is mensen blij maken. Je eigen keuzes maken – en de gevolgen ervan dragen. Het is buiten zijn, elke dag weer. Je eigen weg vinden, op het ritme van de natuur. "Een schip is als een microsamenleving. Je laat de wal letterlijk achter je. Dat geeft rust en ruimte." Wat hem vooral raakt aan het zeilen: het geluidloze voortbewegen. Geen motor, geen lawaai – alleen wind, water, stilte. En dat moment dat je de haven uit bent, en alles van het land even niet meer telt.
